Þimdi geçmiþi sorguluyorum.
Neler yaþamadýk ki?
Acýlar,
Sevinçler,
Hayal kýrýklýklarý,
Matemler...
Hatta daha neler, neler...
Bazý anýlar yüzde bir gülümsemeyle hatýrlanýyor.
Ýþte o bütün kapýlar açýldý bu gece;
Öyle þeyler akýla geliyorki:
Ýki damla yaþ yanaklarda süzülüveriyor..
Geçmiþte yaþamayacak kadar büyük,
Gelecege koþamayacak kadar küçük,
Çocuk olamayacak kadar büyüdük...
Benlik bende,akýl sende bu gece..
Ahhh hayat..
Dudaklardan dökülen o iki kelime,
Mýsralarda hep yer buluyor.
Bundan sonra ne etmeli?
Umarsýzmý davranmalý?
Yoksa...
Gecenin zehmeri karanlýðýnda arayýp,
Ýki satýr laf mý etmeli?
Duygulara pýranðalar vurup,
Yastýða baþ koyup yatmalý.
Gözleri kapatýp,
Derin bir nefes alýp,
Seni tende hissetmeli...
Ahhh hayat...
Hatalarla olgunlaþtýk,
Aðzýmýzdan çýkan sözlerde boðulduk,
Karþýmýzdakini suçlayacak kadar çocuktuk..
Herkes gibi bizde kendi doðrularýmýzý yaþadýk..
Yaþayacaklarýmýzý unuttuk,
Sevgide yarðý olmayacaðýný,
Beklemenin acýsýný,
Sabýrýn........
Ýþte beni sana getiren;
Ahhh hayat...
YARENÝMSÝN(30/11/2008)
(BEKLEMEK ACI VERSEDE,GÖZLER UYUKUYA KÜSSEDE BÝR HABER ÝÇÝN NELER VERÝLÝR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.