AYAZINA MAHKUM BAHARLAR!
agut41
AYAZINA MAHKUM BAHARLAR!
Yüzün kainatýmdý!
Hayallerime bahþettiðin umudu soluksuz býraktýn
Matemine gark olmuþ dalda ki kumrular...ciðerlerim nefessiz!
Güneþ sýcaðýna kar düþmüþ,
Kalpte buzul çaðlarý.
Zemherim!
Ötesi hiç gelmeyecek olan mevsimim
Herdaim ayazýna mahkum baharlar.
Ýdam edildi adýna yazdýðým dizeler boynundan.
Hayallerime bahþettiðin umudu soluksuz býraktýn!
Senin aþkýna varýlýr ancak soluksuz kalmanýn yazgýsýna,
Soluksuzum.
Ellerimden kayýp giderken tutamadýðým
Gitme vakti geldiðinde;
Tutup gitmene engel olamadýðým acizliðim
Ardýn da;yüzümde asýlý kaldý serzeniþler
Binlerce ton yük gidiþin;taþýnmasý mümkün olmayan misali...aðýr
Ömrüm ziyanda ömrüm zindanlarýnda kararmak da aydýnlýklar ortasýnda.
En karasý sevdam sevdalarýn
En saðanak olanýndan gözyaþým
Göklerden devrilir misali boþalanýndan...
Uðruna kavuþma ümidi için dualar ettiðim.
Varolmanýn nöbetin de,
Ah_u efgan içerisindeyim.
Gül mevsiminde reyihana kurban bu yürek!
Dicle ’nin sularý gibi eski sevdam.
Berrak sular ýþýldýyor bakýþlarýn da;
Bakýþlarýnda bir ömrün yaprak dökümleri
Ve ben resimliyorum kuruyan yapraklarýn gözlerinde yeþeriþini
Susuyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.