Zülüflerinden yapraklar dökülürken,
gamzelerinde çiçekler bir solukta.
günün ilk ýþýklarý doknur penceremden içeri,
yokluðunda karanlýk iþgal etmiþ bedenimi.
Esmere,aþýk çiçekçi kýzýn sesi iþliyordu
her çiçek tanesine,ayrý bir koku
vapur sirenleri arasýnda,martý baðrýþmalarýna
yol veriyordu yaprak döküntüleri eþliðinde
Dolunayýn gölgesi düþüyordu sensiz gecelerime
sonbaharýn son aþýðý ,yaprak döküntülerine,
boylu boyunca uzanmýþ seni düþlerken,yalnýzlýk
ayrýlýk türküleri söyletiyordu,cývýldayan kuþlar...
Saçlarýnýn bahar kokusunu getirdi serin sonbahar
yaprak döküntülerine yükleyerek seni bana,
hasretlik çekeyim diye turna kanatlarýna...
eski zaman masallarýnda kokunu hasret hasret iþliyorum içime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.