SEFİL ŞAİR

Ben sefil þair
Pusuda bekleyen yalnýzlýðýn þairi
Þiirdir bende kanayan rüzgâr
Ýstediðim, su içmekti bulutlardan
En hafif yerinden.
Þimdi, öpüyorum mýsralarda
Bir çocuðun aðlayan gözlerini
Kusura bakma seni öpecek kadar zengin deðilim
Dokun istersen saçlarýmda suyu çekilen denize
Ben hecesi uzun mutluluklara
Alýþýk deðilim.
Vuslat bana göre deðil
Sen boyun bükme, yalnýz aþkýmýn önünde eðil

Sancýlanýr bir þiir
Kaputum delik, ben sefil þair
Yaðmurda ýslanýr yüreðim
Þiirlerimdir cesedime örtülen
Gazete kâðýdý
Manþette unutulan eþkâlim
Hadi! Bekleme çaðýr savcýyý
Ölümümü resmileþtirsin.
Bir sokak köpeði kemirmesin
Urganýmda kesilen saçlarýmý
Ve giyotinle koparýlan baþýmý
Unutulan sehpalarda açan güller
Bahçývanlarýn eylül yüzüne emanet

Emek çekmeden bir i mgenin doðuþuna
Ve bedelini ödemeden zindanlarda þiirin
Yüreðin bir et parçasýyken sýrça köþklerde
Çöllerde Leyla aramadan Mecnun gibi
Güneþ gözyaþlarýnda yýkanmadan
Sen þiir yazamazsýn sana aðýr gelir bu yük
Kýsacasý acý çekmeden þair olamazsýn
Düþ atlasýnda i mge ararsýn, bulamazsýn
Aldanma sakýn boþ alkýþlara,
Þiire altýn sikke daðýtanlar
Padiþah masallarýnda kaldý.

Ben üþürüm gecenin bekçi uyandýran sessizliðinde
Ateþ hiç bu kadar soðuk olmamýþtý
Ey sureti aslý olan yar!
Bu sefil þair seni mutlu edemez
Çevir yüzünü benden,
çekip giderken yüreðimden
Mýsralarda ölümsüzleþir gidiþin.
Boþver sevme bu sefil þairi
Zaman kaybýdýr uzaktan da olsa beni sevmek
Boþver yetim kalmasýn parmaðýnda yüzük
Sen git! Duygusuz kalplerde
Kendi ölümünü kutla.

Aþk bir gülün Azrail’e dönüþüdür
Kendi noktasýna düþmanken gurur
Aþk bir yangýnýn yanarken sönüþüdür
Ben aþkýn kýsa tarihçesi
Sakýn kanma sevdanýn kara gözlerine
Sana göre deðil aþk.
Üzülürsün dumansýz tüten ateþlerde

Sana gözlerimde mirastýr iki damla yaþ
Ben intiharýn gemisine binip gideyim
Sana bu sefil þairin yalnýzlýðýný býrakýyorum
Birde yaralý þiirlerimi

Ben sefil þair
Hani þu unuttuðun,
Sen giderken ölen
Kendi mýsralarýnda can veren
Kendir þiirinde dirilen
Satýrlarý ipotekli
Cümlesi hacizli

Daðlarda isyan karasý gecedir hayat
Sen sefil þairine bakma
Önünden geçip gitmesin hayat

Ey güneþin renginde hüzzam kokan ses
Susan kalemime ýþýk ver.
Sende boþa çalma acýnýn demli renginÝ kemancý
Biz ne yürekleri gömdük,
Þiirlerin altý çizili mýsralarýna

Kalbimde yaþayan çekip giden sevgili
Hiç ölmedi hayali hala dipdiri
Geceyi çarmýha gerer saçlarý
Kanýma batýrýp yazdýðým þiirlerde
Düþer kelimelerin rýhtýmýna son nefesi

Sus, þairim sus
Daha fazla kanamasýn þiir.

Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: