Gezdim þu alemi gezdim dolaþtým
güzellerden yana dol oldu gönlüm
Nice dilberlerin gözünde yaþtým
Bir dili datlýya kul oldu gönlüm
Geçti gençlik çaðým kemale erdim
Ömür sermayesin hevaya verdim
O günler deðiþmez hiç bitmez derdim
Meyvasýz aðaca dal oldu gönlüm
erkenden aðardý saçýmýn teli
esip gitti çoktan sevdanýn yeli
çektiðim acýnýn bana bedeli
vakitsiz bükülen bel oldu gönlüm
dosta arkadaþa el omuz verdim
ekmeði bölüþüp beraber yerdim
paylaþmanýn ulvi sýrrýna erdim
suya hasret çöle nil oldu gönlüm
Dostlara gül sunan eþsiz bahçeydim
Lal olmuþ bülbüle çare lehçeydim
Kýymeti düþmeyen geçer akçeydim
Tedavülden kalkan pul oldu gönlüm
gönül bahçesinden meyvalar sundum
her gelip gideni ben insan sandým
güneþ ile yandým ayazla dondum
al yanak kaysýya çil oldu gönlüm
Yiðitler içinde þaným var iken
bu acun bu alem bana dar iken
nice yüreklerde sevdam kor iken
bir deli kýsraða nal oldu gönlüm
Yüzüm hiç gülmedi saadetten yana
Vuslatsýz geçen gün zararmýþ cana
Bir damla mutluluk yeterdi bana
hüznün deryasýnda sal oldu gönlüm
gençlik elden gitmez hep kalýr sandým
cahildim dünyanýn zevkine kandým
gaflet uykusundan þükür uyandým
hidayete giden yol oldu gönlüm
Hasret ateþiyle hep yanýp durdum
Resulun aþkýyla hayaller kurdum
Mevlam nasýp etti yanýna vardým
Varýnca makama bal oldu gönlüm
Mehmet NALBANT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.