Saklý düþlerimin saklýsý… Kendime baktýkça seni görüyorum, kendimde... Tek baþýma yaþayamayacaðým bir aþk býraktýn bana... Aþk bendim, yürek bendim, duygu bendim, bedenim ise sen. Gözlerindeki ýþýk bendim, sevda bendim, gözlerim ise sen. Sendin sevecen gözlerle gene sana bakan... Sana duyguyu yükleyen ise hep ben oldum... Sandým ki, yüreðimdeki çaðlayanlarým seni içine alacak... Sandým ki, yüreðimden taþan aþkým seni de saracak... Sandým ki, yüreðimdeki sevda yükünü sende sýrtlanacaksýn... Sandým ki, aþk iki kiþiliktir sevgili...
Oysa… Oysa aþk gelir, alýr ve gider... Aþkýn, aþýða ait olduðunu öðrettin bana sevgili... Ay ýþýðý altýnda, umarsýzca sevdamý yüreðine akýtýrken, Kalbimi söküp yerinden vermiþken ellerine, Sen beni býrakýp gittin sevgili... Elinde yüreðim, teninde tenim... Býrakýp gidebildin...
Þimdi, yokluðunu bu kadar dayanýlmaz kýlan nedir? Sen hep yanýmda mýydýn sanki, bunca yýllýk hayatýmda? Yaralý yüreðimdeki yangýnýn neden sönmek bilmiyor? Yokluðunun yangýný, kalbimi yakmýþ kavurmuþ Çýkmak istiyorum dýþarýya, sokaklara çýkmak… Deli dolu yaðan yaðmurun altýnda, saatlerce ýslanmak… Ve… Ve yüreðimdeki senli yangýný, yaðmurlarda söndürebilmek belki… Oysa… Yaðmurlar, daha tenime deðmeden, buharlaþýp uçuyorlar sanki… Gecenin ayazý içime iþlemiyor... Biliyorum, hiçbir þey söndüremeyecek, bendeki bu yangýný…
Ah sevgili, beni de alýp kendinle götürdüðünden beri, Sana olan nefretim, senin hasretinle sürekli savaþ halinde… Hangisi kazanacak bilmiyorum… Ama… Ama bir ben, kan kaybediyorum… Bende… Ve… Ve bir ben eksiliyorum… Yine bu bedende…
Hiç kimse ve hiç bir þey usandýramadý beni, Senin yokluðunda, seni beklemek kadar… Ah yüreðimin onmaz yarasý… Gel desem gelecekmisin sanki? Gelsen bile, beni bende bulacakmýsýn sanki? Yüreðimdeki bu yangýný söndürecekmisin sanki?
Hiç bir umudum yok… Ama yine de bekliyorum seni sevgili… Umarsýzca…
______________Saklý Düþlerim ... Sosyal Medyada Paylaşın:
_DİVANE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.