Alp götüren bir zaman dilimine

Yar…
Gözlerimden
Yaþ boþalýyordu
Oysaki bu konuda
Pek alýþkanlýðým yoktu
Halin fakirliðinde, kalbin
Sevgiye hasret iklimiyle nefesleniyordum

Yapraksýz
Bir dal misaliydim
Þevksizliðe gark olan
Hicraný abideydim
Ne gülmeyi bilirdim ve ne de
Tebessüm için yüreðimi hasredendim

Bilmek için
Erdemden azadeydim
Düþünmek için bilmeyi,
Ýdrakle hissetmeyi özümseyemezdim
Hoyratlýðýn kadrindeydi takatsiz
Nefesim ve çok fakirdi bildiklerim

Tekâmül
Adýna, sevda babýnda
Aþksýz kurak ayazlarda,
Poyrazýn hýrçýnlýðýnda
Kan çanaðýna dönen gözler
Ve hissiz nefesler lahuti þiirler dinler

Alp götüren
Bir zaman dilimine
Sezai Karakoç’un þiirini
Dinliyorum yüreðin burkulduðunu,
Boðazýn kuruduðunu, gözler boþalýnca hissettim

Þiir adýna
Her ne yazýlsa az
Dedim. Sarsýlan hislerimle
Titremeye baþladý tüm bedenim
Ben ne kadar sefilim, kalbi
Hissediþleri ben nereden bilirim dedim

Avuçladýðým
Topraðý öylece sýktým
Ve gözlerimden akan yaþlarla
Onu nemlendirdim kokusunu içime
Çektim ve iklimlerin seren camýna kilitlendim

Hissetmek
Adýna kalbi olmak dedim
Ruhun insicamýndan uzaklýðýmý
Bir bir gözden geçirdim
Hilkatin muvacehesince, aklýn
Mücerretliðinde nefsimi güncellemiþtim

Hasreti
Ve özlemi yeniden anladým
Sevda adýna yanmayý,
Aþk babýnda kanmayý tanýmladým
Ötelerin hazzýyla, vuslatýn kalan
Sayfalarýnda, gül kokusuna yaslandým

Çaresizliðimle
El açýp yakardým
Nefesin kalanlarýyla,
Ömrün devranýnda hardým
Tek baþýma kala kaldým, arkama
Dahi bakmadan suskunluða uzanmýþtým

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: