Sen giderken
Ayaklar altýnda ezilir de yüreðim
Bakakalýr ardýndan
Ölür ölür dirilirim
Sen giderken
Aðýr kapýlar kapanýr yüzüme
Süngüler uzar
Olduðum yere çiviler beni
Bakýþlarýmda öksüz çocuklarýn mahzunluðu
Öyle suskun, çaresiz,
Sýrtýmý döner yürürüm
Sevgilim
Sen giderken
Ben ölürüm...
Cevat Aras
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.