Ben; Yola yaðmurlu bir günde çýktým. Seni tanrýnýn insanlardan uzak tuttuðu, Bir sýðýnakta beklemiyordum. Ah be, Güzelim içimdeki fýrtýnayý kimse durduramadý ki Sen durdurabilesin. Barýþ, barýþ diyorsun Barýþ, heyecanýný kaybedenlerin sýðýndýðý bir Kalkan olduðunu bu güne kadar anlayamadýysan, Bundan sonra hiç anlayamazsýn. Büyük bir savaþýn içine girmeden evvel, Ýçindeki küçük savaþý kazanman gerekirdi.
Bir tanem; Görünen o ki sen kendinle yapmýþ olduðun, Savaþý da kazanamamýþsýn. Bir aðacýn, Gövdesine sýðýnýp yaþamak sence ne kadar, Güvenli olur. Senin arayýp ta bulamadýðýn o ülkenin, Tozlu yollarýndan geçeli o kadar uzun zaman oldu ki Ne ben ne de baþkalarý aradýðýný bulabildi, Sen ne bulacaðýný sanýyorsun. Ve bir gün beni Karþýnda bulursan. Kollarýmýn da sana sarýlmak için Açýk olduðunu göreceksin. Sen haykýrdýðýný sanýyorsun. Ben haykýrarak bir þey yapamamaktansa, Sessiz kalýp daðlarý yýkmayý tercih ederim. Sen haykýrýyorsun ben susuyorum. Bir dostluk yok oluyor da
SANA ANLATAMIYORUM.
Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.