UÇSUZ BUCAKSIZ

Seni düþünüyorum.
Gözlerimde umutsuzluðun damlacýklarý,
Yüreðimde yalnýzlýðýn ürpertisi,
Ve sana duyduðum özlemle.
Yüzleþiyorum bu gece seninle,
Yalnýzsýn,bir baþýna.
Göðüs geriyorsun hayata,
Önüne çýkan tüm zorluklara,
Tek baþýna.

Gözlerinden yaþlar eksilmedi,
Hüzünler terk etmedi biliyorum.
Geçsede yýllar peþpeþe,
Hayat devam etsede,
Kader çizgisinin paralelinde,
Acýlar çizgi çizgi melek yüzünde.

Aðlýyorsun yine bu saatlerde,
Gözlerini kýrpmýyorsun,
Uykuya küsmüþ kahve gözlerinle,
Dalýp gidiyorsun.
Gecenin karanlýðýnda,
Denizin en uzak noktasýna,
Bakýyorsun yine.

Hatýrlýyormusun,
Beni ne kadar seviyorsun dediðinde,
Sana verdiðim cevabý.

Kalk derdim ya sana,
Doðrul ve denize bak.
Ne görüyorsun,
Uçsuz bucaksýz mavi bir deniz.

Ýþte meleðim,
Seni o kadar çok seviyorum.

Bende bende derdin, heyecanla ve aþk’la.

Seni düþünüyorum dedim ya en baþýnda,
Gözyaþlarým boþalýyor saðanak saðanak avuçlarýma.

Sende beni düþünüyorsan eðer arada sýrada,
Çýk balkona yüzünü çevir engin sevgi sularýna.
Bak denizin en dip noktasýna ve benim sözümü hatýrla.

Seni hala seviyorum, uçsuz bucaksýz.
Sosyal Medyada Paylaşın: