tepemde sonsuz gökyüzü kucaklýyor beni teselli edercesine anladým; gitme zamaným ama ben olmadýðým kadar kararsýzým nedense tutsaðý oldum sevdamýn engelleri batýyor gönlümün her köþesine bir sen beni anlamýyorsun bak.. doða bile hissediyor benimle griye bürünmüþ mavi gökyüzü vurdumduymaz edasýyla karþý koyar bütün ihanetlere kendi tavrýyla ve çoktan durulmuþ sahil kabullenemediðim yokluðunla
alýþmalýyým.. sevdam büyük olsada ne çare dünya baþka, ben baþkalaþtým nedense yürüyorum ürkek, gözü yaþlý ve yapayanlýz bu sahilde ama nereye.?
sonsuzluða yelken açsada ruhum ben senden uzaklarda edemem ben yüreðimi sende býraktým, uzaklara zaten istesemde gidemem
_ Þahinde Hülya Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülüm_se Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.