Saklý düþlerimin umuda hasret sahibi , Hani demiþtim ya sana , bir zamanlar , Benim sevdam aðýrdýr , taþýmak yürek ister .. Þimdi o sevdam yuvarlandý sensizlik uçurumlarýndan , Ve sürükleyerek karanlýk yarýna hayallerimi yamaçlardan
Þimdi sensizlikle dolu hayatta umutlarým eskiyor , Ve sevda mevsimi hazanda yaðmurlar ýslatýyor gözyaþlarýmý .. Islandýkça , hazan yaðmuru ile yüreðim , Sevdanýn rengi maviliðini kaybediyor , sisler arasýnda kurþuni renge dönüyor .. Oysa ben hep , senli umuda mevsimler eskittim sana ve senin adýna , Ve þimdi öksüz bedenimde , senli depremlerden arta kalanlar , Saklý düþlerimdeki , kanayan yüreðimde hep senli yaralar ..
Ve sensizlik ; aydýnlandýkça dibe vuran karanlýða benziyor .. Ve kayýplarda , yitirmiþ kendini , adýna aþk denilen duygular ..
Bense sensizliklerin kol gezdiði yalnýzlýklarda geziniyorum.
Ve sana uzak artýk , gözlerimde kanayan senli gülüþlerim .. Bakýþlarýmda kan çiçeði derinliði ve alabildiðine kýzýl ..
Yine yorgun senli kelimelerim , ve dilimde sana uzak tümcelerim ..
Ellerim koynumda , sen kokan avuçlarýmda senli dünlerim ..
Hep seni yazan kalemimde ise ürkeklik , yargýsýz infazlarda kýrýlýrsam diye . Ve mürekkebini artýk yüreðimin mavililerinden almýyor, Zifir karasý ayrýlýðýn rengi kalemimden damlýyor.
Ah yürek yaram , yine yol ayrýmlarýnda, senli düþlerim .. Sol yanýmda tarifi olmaz aðrýlar misafirim , kayboldu gülüþlerim .. Sancýlar içinde geceliyorum , karanlýk saklý düþlerim .. Uzaklarda saklýyken , yine gün yüzüne çýktý , kahroluþlarým ..