deniz öyle kucak açýyor ki bana
öyle coskuyla sesleniyor ki,
gel koynuma gir diye.
senin gibi deðil sevgili....
senin gibi uzaklardan seslenmiyor.
deniz bana yalvarýyor,
ayaklarýma kapanýyor,
bak sana geldim haydi tutun,
kendini býrak bana.
sen beni býrakýncaya dek
seni býrakmayacaðým diyor.
deli gibi haykýrýyor bana ,
gel artýk gel diyor.
beni koynuna alýp derinliklerine götürmek
için köpük köpük kuduruyor.
denizin koynuna girivermek,
kendimi ona teslim etmek ,
al beni bütün benliðimle
seninim artýk demek çok kolaysevgili.
ama ben bunu yapamýyorum,
sanmaki denizin koynuna giremeyecek kadar,
korkak ve acizim.
hayýr sevgili hayýr korkak deðilim
ve inan hiç düþünemeyeceðin kadar cesurum.
denizin koynuna girmiyorsam þayet,
düþün ki sevgili hala kaybetmediðim umutlarýmvar.
sen deðil yaþamama sebeb,
umutlarým sadece leke düþmemiþ umutlarým
hoþçakal sevgili
hülya göde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.