Tükenmek nasýl bir þey, Canýndan can çekilmek... Yaþarken ölmek bu muydu? Taþ deðil, insan kalbi bu. Ki, taþ olsa erirdi. Yýllarýn derin yorgunluðunda Bir kahve içimi dinlenemedi.
Yaz, kâðýdýn bir yanýna Çocuk gülüþü anlarýný; Diðer yanýna da Eriten kara günlerini. Ne oldu ! Tutmadý mý gelir gider? Ýflasta mýsýn þimdi !?
Aðýr aðýr geçiyordu Kendi ahenginde Biteviye hayat. Kendi gölgesi Aðýr geliyordu Narin omuzlarýna kadýnýn. Bir kasým günü Buluþtu gölgesiyle Nihayet. Artýk yerle yeknesak.
deryaxderya 27.11.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
deryaxderya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.