SEN GİTTİN DİYE
Yorganý baþýma çekip aðladým
Yastýðým ýslandý sen gittin diye
Karýþýp sellere akýp çaðladým
Dereler seslendi sen gittin diye
Kimseye sokulup yanaþamadým
Yokluðuna çare danýþamadým
Bir hýçkýrýk tuttu konuþamadým
Dillerim paslandý sen gittin diye
Gönlümü gönlüne eþ edemedim
Çetinmiþ ayrýlýk baþ edemedim
Ev kurup odalar döþetemedim
Mekâným yaslandý sen gittin diye
Bir ceylan avýna yaptým giriþim
Yay elimde kaldý koptu kiriþim
Sardý dört yanýmý kar boran hýþým
Yollarým sislendi sen gittin diye
Benimkide yürek ne taþ ne demir
Maðrurlanmak niye aslýmýz çamur
Tozpembe hayalle baþlayan ömür
Kederle süslendi sen gittin diye
ÞENER im ayrýlýk zordur çekilmez
Elin oldun gayrý sana bakýlmaz
Düþen yaprak dala geri takýlmaz
Dallarým hislendi sen gittin diye
Ahmet ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın:
şenerkahramansoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.