Bugün çok yorgun düþtüm, gezmeye gitmiþtim,
Daha oradan eve gelmeden yorulduðumu anladým,
Bu nedenle yürümedim, dönerken taksiye bindim,
Yine de yaramadý, yorgunluktan eve zor girdim…
Bir fincan sütlü kahveyle kendime gelirim dedim,
Demekle kalmadým, üþenmeden az þekerle piþirdim,
Bir bardaktý sadece, birkaç yudum almadan o da bitti,
Boþ bardak masada, ben koltukta, boþluk havada…
Hep söylerim kendimi, hareketli yaþamayý severim,
Gerçi evden hiç çýkamam, yerimde hareket ederim,
Öncüsüyüm galiba, kýmýltýsýz hareketler yapmanýn,
Koltukta oturup gün boyu televizyona bakmanýn…
Bir gün daha bitti, uykum da yokluyor ufaktan beni,
Yüz vermiyorum ama o ýsrarlý, gerçekten çok inatçý,
Gün olur ömre bedel demiþ eskiden atalarýmýz bize,
Gecede neye bedel olduðu akýllarýna gelmemiþ yine…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.