17 Agustos 1999...
Tarýh : 17 Agustos 1999...
Yer : Yüreðim...
Of ! Allahým ! Bu neydi,nasýl curcunaydý ?
Yarýlmadaydý da yer,dünyayý yutmadaydý.
Bunca ezilmiþliðe, baþ kaldýrýyordu toprak,
Alýyordu geriye,canlarý yaprak yaprak.
"Benden geldinizde tanýmazmýsýnýz beni",
"Ýþte þimdi kumpaslar,tarih olacaktýr",dedi.
Evet - evet, iþte zor,bozuyordu oyunu,
Ýnsanoðlu nasýl, koruyacaktý soyunu.
Öyle ani,öyle gür,patladýki derinler,
Herkes susar,her þey susar,Toptak Ana yý dinler.
Oysa ne sakindi gün ve ne sakindi gece,
Bir sayha ile þimdi titriyordu hece-hece.
Binalar raks ritminde,eðilip kalkýyordu,
Canlar imdat sesýyle,karanlýðý yýrtýyordu.
Can pazarýydý her yer,herkes kendi derdinde,
Bir Ýlahi kelime ve dua dillerýnde.
Ne hoyrattý zemýn,severken insanýný,
Bakmadan küçük-büyük,sarmýþtý kollarýný.
"Zaten geliþler bana" demiþti de dilince,
Bir toplu veda idi,huznü kalbimde ince.
Ve umutlar bölünmüþ,ne ocaklar sönmüþtü,
Ertesine kalanlar,cehennemi görmüþtü.
Þimdi tarih_i kadim nakþetti o zamaný,
Gönül deftermde, saklarým hatýraný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.