Saat güneþten hýzlýydý Yelkovan akrebin kölesi. Son dönen çarkýn diþlisinde Geçmiþim ölüyordu. Geleceðim zaten doðmadý. Þu an ilkti ve son du bana. Güneþin saçlarýna tutundum, Rapunzelin kulesine týrmandým. Masallar bazen daha yaþanasýdýr. Elveda hayata ve sana sevgilim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şuppuli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.