EVLAT....

Seni öylesine seviyorum diye haykýran dilim
Acaba gerçek manada, kalp ile ikrar edecek mi?
Dýrahþan çehrene her dokunuþumda, zalim ellerim
Günahlardan sýyrýlýp, nuruna gark edecek mi?

Kalabalýk arasýnda, yalnýzlýðýný düþünüp
Aðlamaklý yürekler, gerçekten sýzlayacak mý?
Masumane, keskin bakýþlarýndaki hüzün
Beden ve ruhlarý eritmeye yetecek mi?

Sarýlarak okþarcasýna, öpüp koklanmandan
Güllerin rengi, acaba utancýndan solacak mý?
Güne merhaba diye baþlayan, neþeli sözlerin
Kâinata, meydan okuyacak mý?

Gurur deryasýnda, karþýlýksýz taviz vermenden
Yýldýz ve Ay, bir gün edebinden sönecek mi?
Yaðmurlu gecelerde, gönül tepesinde ýslanmandan
Ateþ, geliþinin heyecanýndan ýsýnacak mý?

Yaþýna raðmen büyük iþlerdeki maharetin
Ýnsanlýða ibret tablosu teþkil edecek mi?
Al kýrmýzý dudaklarýndan dökülen tannan sözlerini
Sevda bahçesi hayýflanmadan kabul edecek mi?

Okyanusun saf ve beyaz köpüklü dalgalarý
Seni de alýp biletsiz cennete götürecek mi?
Rahmet bulutlarý üzerine okþarcasýna kaplayýp
Sorgusuz sualsiz sýrattan geçirecek mi?

Huzur saçan, neþeli umutlu gözlerinden
Yaþlar acaba bizim içinde akacak mý?
Semada kabul edilen duaya, açýlan ellerinden
Aciz neferler için de, kapýlarý açacak mý?

Sere serpe daðýlan zeytin saçlarýn
Hatalarý da sonuçsuz süpürecek mi?
Haykýrýþlarýnýn arasýndaki o ince zerafet
Acaba içimizin derinliklerinde hissettirilecek mi?

Sosyal Medyada Paylaşın: