bir kadýn gördüm baþýnda yazmasý sýrtýnda sepeti ayaðýnda kara lastik yürüyordu düþe kalka çamurlu yollarda hayatýn acýmasýz yükü hep hep onun omuzlarýnda bir kadýn gördüm toprakla bütünleþmiþti kara sapanýn ucundan tutmuþ doðaya meydan okrcasýna baðýrýyordu susmadan isyaný sapanýn ucundaki öküzlereydi sadece bir kadýn gördüm anadolunun ovalarýnda týrnaklarý kazma avuçlarý kürekti savaþý namusluca geçim gavgasýydý hep kocasý kahvede kendi tarladaydý bir kadýn gördüm prangalara vurulmuþtu geleceðini þimdiden çizmiþlerdi anlýna çocukluðunu yaþamamýþ gençliðine doymamýþtý on ikisinde kocaya verilmiþti sormadýlar bir kere olsun kendisine bir kadýn gördüm yüreði param parça olmuþtu gülmedi bir kere olsun hayatýnda gözleri hep yaþlýydý gündüzleri fabrika köþeleri geceleri ev iþleri yaþam yaþam kavgasý hep hep böyleydi iþte o kadýnlarýmýzýn veli eken 11.6.1991
Sosyal Medyada Paylaşın:
veli eken Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.