Sýzarken penceremde inceden bir yaðmur.
Her þey yerli yerinde.
Masa-sandalye-duvardaki saat ve resim.
Ama gözlerim dolu dolu.
Uzaklara gitmek ister her bir uzvum-uzaklar-
Karanlýktýr yaðan üstüme geceden.
Islak yapýþkan bir havadan.
Ellerimde dünden kalma hasret prangalarý.
Ve serseri bir maviliðe akan zaman
Karanlýk sýzýyor odanýn tavanýndan.
Ah güzel günler geçmiþ hatýralar.
Özledim þimdi en özlenilmezi.
Bu intihar gecesinde karanlýktýr inceden saran bedeni
Kimsesizler gibi en ufak sese özlem.
En uzak çýðlýklara hasret.
Hangi mevsim bahara çalar þimdi.
Yoksa baharýmý çaldýlar elimizden.
Umutsuzluklar yapýþýr yakama.
Býraktýðýnýz o yalnýzlar garýnda.
Henüz kalkmadý son tren
Vardýr biraz daha.
Ve
Ýliþtikçe yalnýzlýðýma aynalardaki gözler.
Kýzýl mavi bir enstantanede.
Aþk yok dediðim için
Sýrf unutmak sýrf unutmak için.
Karanlýktýr yaðan geceden.
Masa-sandalye-duvardaki saat ve resim yerli yerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.