BEDDUA

Kalbim param parça ettin hýrslanýp,
Kalbimi taþ sanmayasýn insafsýz.
Kaným emdin omzuma yaslanýp,
Ekmeðini banmayasýn insafsýz.

Sevdim dedin gözlerime bakarak,
Ne kazandýn beni yakýp, yýkarak?
Sürünesin benden beter çekerek,
Bu dünyada onmayasýn insafsýz.

Daldan dala kondun hýzlý atlayýp,
Sermaye eyledin derdim katlayýp,
Susuz kalmýþ toprak gibi çatlayýp,
Bir gün suya kanmayasýn insafsýz.

Düþesin ki öyle dönülmez aþka,
Çare bulunmasýn tek benden baþka.
Ateþ düþsün gönlündeki o köþke,
Göðünesin yanmayasýn insafsýz.

Arayasýn adým, adým her yerde,
Görmesin gözlerin insin bir perde.
Beni düþürdüðün çaresiz derde,
Düþesin de dönmeyesin insafsýz.

Yoksul düþüp her þeyini satasýn,
Rezil olup yerden yere batasýn.
Baykuþ gibi viranede ötesin,
Bir gün dala konmayasýn insafsýz.

Rüyan terk etmesin bir zaman beni,
Diyesin ki yeter geldin gene mi?
Aþk ateþi yaksýn senin sineni,
Ahmet adýn anmayasýn insafsýz.




Sosyal Medyada Paylaşın: