ÖLÜMÜM ÜSTÜNE...

Dönmüþüm sýrtýmý dünyaya,
Namerde kýzmýþým, merdi övmüþüm
Yalnýz kalmýþým hem de çokça,
Bazen bir sevdayla ölmüþüm.
Demli çaylardan almýþým hýncýmý,
Yar sormamýþ halimi bir gün,
Kalem kýrmýþým aþka karþý,
Gözlerimde hasretin izi,
Kimseler bilmemiþ aðladýðýmý,
Kimseye göstermemiþim hüznümü,
Kalbimde bir aþk acýsý,
Kendimce yaþamýþým ölümü,
Gün batýmlarý mezarým olmuþ,
Güneþ neyime gerek,
Gece saklar beni, ýssýz sokaklar,
Ve kimsesiz hisseden bir kadýn,
Anlarsa beni o anlar.
Diyeceksiniz ki yarin nerede?
Bu sahnede rolü nedir?
Kahkahalarýný atýyordur þimdi,
Dünya umurunda bile deðildir.
Benim içinde seviyordur.
Belki beni düþünüyordur kimbilir?
Firaridir ruhu benim gibi,
Ýhanetin ateþinde yanýyor da olabilir.
Ne bileyim iþte,
Yoktu o yar denilen,
Hep bir tutkuydu o aþký ile,
Benimle birlikte yaþadýkça süren,
Bana ölmelerimi sorarsýnýz siz,
Sakýn sormayýn ölmelerimi bana,
Bir ben bilirim günde kaç defa,
Girdiðimi bir ben bilirim mezara.

BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın: