AĞLADIM
parýltýlý gözlerinde kendimi gördüm
damla damla yaþ oldum AÐLADIM
gecelerce hep seni düþündüm
uçup giden mutlu günlere AÐLADIM
o çocuksu gülüþüne kandým
gözyaþlarýmý içimde býraktým
ben seninle herþeyi yitirdim
hasret çökünce yýllara AÐLARIM
bir garip duygudur bende kalan
sevda yelkenini sana açtým
þu dünyada sevdana doyamadým
benden aldýlar seni AÐLARIM
kabus gibi ayrýlýk mührü
sende kaldým,artýk bir ölü
bu sevgin yüreðime gömülü
çocuk gibi oturdum AÐLADIM
aðlasam bu yaþlarý kim silecek
senden daha çok kim sevecek
yarým kalan aþk,son bulacak
deli gönül virane gibidir AÐLARIM
ahirimsin,girdabýnda kurtulamadým
ben ateþim sense dumaným
üç hece adýn dilimde düðüm
sokaklara haykýrýr AÐLARIM
yorgun bir gecenin sabahýndayým
ay kayboldu,bense yalnýzým
kardelen yapraklarýna gizlendim
ýzdýraba sarýlýp yetim gibi AÐLADIM
hep böyle kaderim kapalý durur
neden seven yürek yaralý olur
ayrýlýk yollarý neden bulur
resimlere bakýp AÐLADIM
============== ===========
(BENDE OLMAYAN -SEN)
yokluðun varlýðýndan daha beter
sende unutmuþsam beni eðer
hüzün dalgalanan rüzðarýn ardýndan
BENDE OLMAYAN TEK SEN VARSIN
sað elimi koyuyorum yüreðimin üstüne
hayaline dalarým benimle ol diye
sen sus þarkýlar benimle,ama
BENDE OLMAYAN SEN VARSIN
MURAT TÜRKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.