MURAKABE
Beynimin içinde binlerce akrep,
Zehirliyor sanki öz düþüncemi...
Zamaný parçalar yelkovan-akrep,
Saniye didikler durur gecemi...
Menfide müsbeti aradý aklým,
Güzellikler Kafdaðý’nýn ardýnda...
Geçmiþimi geleceðe baðladým,
Yýllardýr yürüdüm býçak sýrtýnda...
Hâyâlden ötede gerçeði sezdim,
Bütün sahtelikler eridi bir bir...
Çile bahçesinde merdâne gezdim,
Kýlavuzum oldu en ince fikir...
“Nereden gelmiþim, yolum nereye?”
Sualinde saklý elbet bütün sýr...
Sýkýþmýþ kalmýþým bir cendereye,
Kaldým bu yollarda aciz ve kýsýr...
Aklýmý fikrimin okuyla vurdum,
Ruhumun aynasý gösterdi “BÝR”i...
Nasýlý, niçini nisyâna sardým,
Bildim ki, O bâki, yalnýz O diri...
Ýbrahim Saðýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.