küçüktüm fidanlar vardý bahçemizde küçük meyve fidanlarý kiraz , badem , elma erik, þeftali ve viþne bakardým onlara sulardým büyürlerdi
çocuktum aþklarým oldu çocukluk aþklarým Fatma , Müjgân Halide vardý birde oynardýk onlarla zaman geçerdi büyürdüm
fidanlar büyüdü aðaç oldu ben büyüdüm genç oldum gençlik aþklarým oldu Ýnci, Meltem , Zeynep ve diðerleri aþklarým , ya da o deli çaðlarýmda aþkým sandýklarým
aðaçlar büyüdü gübre ile besledim ilaçladým , su verdim çiçek açtýlar birgün sonra döktüler çiçeklerini ve sonunda meyveye durdu hepsi
ben büyüdüm aþklardan aldýðým acýlarla , hüzünlerle mutlulukla , hüsranla bazen hayatý tanýdým , her türlü insaný dostu , dost görüneni her duyguyu tattým bunlarla beslendi , olgunlaþtý ve sonunda kâðýda döktü içindekini þiire durdu gönlüm Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.