Yine kýrýk umutlar cebimde Hayaller doymuþ hüsrana Sende sen olmadýkça ben Neyleyim aðlamaktan baþka……
Gidiyorum bak el salla hadi kaybolan umutlarýma, Hadi gül umursuzca bu senin eserin giden. Tanýmasaydým keþke bir akþam üstü, Yaðmurlar çiselediðinde. O sundurmanýn altýna sýðýnmasaydým keþke, Þimdi o yaðmurlar gözlerimde misafir kalmazdý
Yerimi bekliyorum içinde nerdeyim þuan Hangisiyim senin hayatýnda cansýz bekleyen Bir vazomu bir kordon saatimi evine asýlan Sende sen olmadýkça ben Neyleyim aðlamaktan baþka….
Sende sen olmadýkça Neyleyim ben aðlamaktan baþka….. Adýný koy desem ayrýlýk Yüreðime sor desem ölüm
Hakan vardý de anlat beni Aþka tutsak esirdi de Aþkým diye diye aðlardý de Namerte esir olmuþ farkýnda deðildi, Anlat be gülüm ardýmdan Onca insana….
Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan2004 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.