Aydınlık Şehir Medine

Özler dururum Medine’nin hurma bahçelerini.
Güzellikleri eþsiz yakýp tutuþturuyor gönülleri.

Her köþesini dönsem tamamýyla nurun ala nurdur.
Gören gözler hayran kalýr, yorgunluðunu unutur.

Resûl’ün ayaðýnýn deðdiði topraklarý öpsem doyasý.
Benzetilemez hiçbir yere, ne güzeldir vadileri ovasý.

Kuba’dan ötesi vadi Ranuna Mübarek Uhud daðý
Göz kamaþtýran mor sümbüllü bahçeleri baðý.

Ýþte orada cennetle müjdelendiler bir kuyu baþýnda.
Bundan öte yücelik olmaz, bu ilâhi lütuf karþýsýnda.

Kur’an la fetih edilen, yeþeren hayýrlý beldesin.
Medine’ye Yesrib diyenler Allah’tan af dilesin.

Benziyor Ravza, cennet bahçelerinden bir bahçeye.
Söze dökemeyeceðimiz bir hayýr iniyor Medine’ye.

Gözler kamaþýr Ravza’yý mudahharanýn yanýnda.
Ýman kemale gönül huzura kavuþur orada.

Topraðý gül kokar, pisi dýþarý atar, temizi alý kor.
Ýnanmýyorsan? Bey tül Mamur ötelerine sor.

Mukaddes þehir, daðlarýnda hayvanlarý ürkütülmez.
Orasý kutsal, otu koparýlmaz,aðaçlarý kesilmez.

Bir sefer dönüþü girerlerken mübarek kutsal þehre.
Buyurdular ki:’Ýþte güründü Tayyýbetü Resul Medine.

Baktýkça bu kutsal þehre akar gözümün seli.
Hasretin yaman peygamberim metih etmiþ seni.

O topraklar ki, ilâhi vahye mahzar belde tül haram.
Cennet misali kokuyor,misk gibi tütsüyor buram buram.

Selam veriyor Resûl’e daðlar taþlar yana yana.
Yer yüzü beþik daðlar direk yaratýlmadý boþuna.

Bulut aðlamadýkça yeþillikler nasýl güler.
Resûl’ün nuru için inim inim inleyen kütükler.


Resulü sýkaleyni severlerdi bitmez tükenmez hazla.
Taat ve itaat timsali,meleklerin gaslettiði Hanzala.

Resulü Erkeme olan sevgiler gönüllere sýðmaz.
Bu sevda aðrýlarýna çiðerler,yürekler dayanmaz.

Baðlattý kendisini mescidin istivanelerinden birine,
Ey Ebu Lübabe ne kadar büyüktür sýdk ve imanýn Resule.

Affýný Cebrail,vahiyle Hatemül enbiyaya müjdeler.
Tam seher vakti çözüldü bileðindeki ipler.

Sevgi ve iman gizli bir baðdýr, demirden beter.
Bir bilsen gerçek seven kalbe bu duygular yeter.

Gün kýsa dönüþ yok, yürü öyle þaþkýn durma.
Gün gelir bir gün gidersin bir aðaçtan aþaðý kalma.

Bu fani dünyada meþakkatlerin ne önemi var.
Allah’tan korkan kalpler Resûl’üne itaatle uyar.

Alemlere rahmet olarak gönderilen nur saçan elçisin.
Gönülden inandýðým, özlediðim caným peygamberimsin.

Þimdi ayrýlýk zamaný, Seniyyetül Veda tepelerinden
Seni anarým, yaþarým ruhumun bütün derinliklerinden.

Resulü Ziþan efendimize, ashabýna,olsun sâlât ve selam.
Ýþte orasý darul hicre, darul karar, kubbe tül Ýslam.

Hudutsuz Rahmetin etrafýnda iradem döner dolaþýr.
Allah’ým Medine’yi bize daha fazla sevdir yaklaþtýr.


……………………
Medine-i Münevvere-Seniyyetül Veda/ 1983


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: