Mâzinin çeken esrârý sarýnca teni,
Gizemli bir ses çaðýrýr Pera’dan beni.
Ben düþerim, gönül düþer aþkla yollara,
Can ürperir, ruhum koþar þiir kollara.
Aynalardan gülümseyen âþinâ yüzler,
O loþ, yüksek salonlarda geçmiþi özler.
Bin bir duygu, bin bir ilhâm ruhlarý közler,
Cismi gitmiþ, gönüllerde o güzel sözler.
Gönlünün hazinesinden bulup çýkarýr,
Yüreðinden doðar sözler sanki yakarýr.
Pera’nýn salonlarýnda çýnlar sesleri,
Arþa doðru yükselirken gül nefesleri.
Þairlerin gönlü gençtir, saçýnda aklar,
Oymalý konsol gözleri sýrlarý saklar.
Hayâllerden, rüyâlardan þiirler dolar,
O ihtiþamlý, porselen, büyük vazolar.
Kapýlýp bir an hayâle dalar gözlerin,
Merdivenden iner, mavi gözleri derin
Bakarken Mustafa Kemâl ürperir tenin,
Eski günlere gidersin, titrer yüreðin.
Zamaný almýþ geriye götürmüþ yeller,
Cânevinde duygulardan gerilmiþ teller,
Özler sussa,sözler susmaz yaþar Pera’da,
Diller sussa, gönül coþup taþar Pera’da...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.