ZEYNEBİM
bilmez kimse gerçek halimi
bir deryanýn derinliðine düþtüm ZEYNEBÝM
oldum deli,aklým baþýmdan gitti
çýkmaz sokaklara düþtüm ZEYNEBÝM
göremem artýk o bakýþlarýný
perde perde gözüme düþtün ZEYNEBÝM
hiçbirþey yakamazdý ateþten gömlek misali
son veda dillere düþürdü beni ZEYNEBÝM
kederliyim,efkarým baþým duman
kaç asýr geçti neydi bizi ayýran
acep nedir ahvali halimi sorman
gidiþin beni periþan etti ZEYNEBÝM
sineye çektim el açtým ALLAHIMA
gül cemalin geliyor karþýma
sesim duyulurmu bilemem arþa
içimde fýrtýna koptu ZEYNEBÝM
bu sevdalar küllenir biter mi
olmuþum mecnun yakmýþým gemileri
ayrýlýk ölüm gittiðin günden beri
eðer sevgiye inancým varsa dön geri ZEYNEBÝM
==============
ÝNSAN SEVGÝYÝ NE KALEME
NEDE KAÐITA
NEDE..ANILARA SIÐDIRABÝLÝR
GEREÇEK SEVGÝ YOKSA ÝÇÝNDE
ÝÞTE O SEVGÝ YALANDIR
MURAT TÜRKAN (ALLAH"IN VARSA DÖN GERÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.