Gecenin sessýzliðini yaþardým hep içimde, Düþünürdüm insanlarý, düþünürdüm içinde bulunduðumuz þu durumu Anladým ki artýk düþünülecek birþey kalmamýþ... Yok olmuþ insanlýðýmýz , Düþünürken gecenin sessizliðinde ;anladým ki düþünceler yanlýþ yöne saptýrýlýyor. Hayat artýk hiç bir insana gülmüyor.. Herkes bitmiþ elleri kollarý baðlý.. Her geceyi buðulu görüyor, ne yapacaðýný býlemez duruma geliyor insan..
Bu millet nereye gidiyor, biz nereye gidiyoruz... Düþünemiyorum artýk, gecenin sessizliðinde kayboluyorum.. Gece buðulu artýk.... Ne düþünecegimi bilemiyorum.. Millet nereye gidiyor.. Biz nereye gidiyoruz...
ECEM YILDIZ 24.11.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşamm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.