TIPKI SENÝN GÝBÝ; GÝTMEK...
hüzün;
rüzgara karþý uçmaya çabalamak gibiydi
senden vazgeçmeyi denemek de...
ve her defasýnda unutmayý bile beceremeden
yorulmak gibi...
gözlerimi sýmsýký yumup uyumaya çalýþýrken
bir taraftan da hayalini kovalamak yastýðýmdan
ardýndan yalan yeminler edip sensiz sabahlara
uyanamamak gibi...
bir açsam gözlerimi sonsuza dek yiteceðini sanýp
korkuyla aralamak yorgun göz kapaklarýmý
ve aslýnda çoktan gittiðini hatýrlayýp
özlemek gibi...
yaþamýn donukluðu arasýnda bulduðum gözlerini
ve dudaklarýndaki o sýcaklýðý anýmsamak
bir gün yeniden gülümseyeceðini ümit edip
hissetmek gibi...
yaþanýlan ve yitirilenleri düþünüp bir nefeste
acýyý ve hisleri; derin bir sessiz çýðlýkta biriktirmek
kendimden baþkasýna kýzamayýp, yine seni
sevebilmek gibi...
sonra gitmek gibi...
ardýna alýp bu koca þehri; gitmek...
kaçýnýlmaz bir yalnýzlýðý sýrtlanmak üzere
tüm sevgileri ve ayrýlýklarý yüklenip
ertelemek kendini...
ve týpký senin gibi; gitmek...
ÝNCÝ KANDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.