Biz,fakir bir ailenin çocuðuyduk. Sizler kadar þanslý olamadýk hiçbir zaman. Varoþlarda büyüdük. Varoþlarda açtý duygularýmýz çiçeklerini. Bazen bir papatya, Bazen bir gelincik, Bazen zakkum çiçeði… Dallarýna kondu kelebekler,arýlar… Özünü emdi. Narindi, Dökülüverdi yapraklarý duygularýmýzýn.
Biz varoþlarda büyüdük çocuðum. Olmadý oyuncaklarýmýz; Aðlayan bebeklerimiz, Kumandalý arabalarýmýz… Bezden bebeklere ninni söyledik. Sopadan atlara ”deh” dedik. Yine de, Sizler kadar mutsuz olmadýk çocuklar; Yaþamayý hep sevdik.
ÜLKÜ DUYSAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulkuduysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.