O KADAR

Ýnan yokluðundan zarar görmedim
Az derdimi çokluyorum o kadar
Sarp yollarý kimselere vermedim
Rampalarda tekliyorum o kadar

Seven sevdiðini nasýl terk eder
Gözlerinden yaþ akýtýp ark eder
Taþýyamaz oldum çoðaldý keder
Kervanlara yüklüyorum o kadar

Gözlerinde huzur bulduðum yeri
Sevinçle neþeyle dolduðum yeri
Acep gelmiþmidir diyerek geri
Her gün gidip yokluyorum o kadar

Nolur öðreneyim söyle suçumu
Yolmaktan usandým inan saçýmý
Okyanus sanarsýn görsen içimi
Gözyaþýmý saklýyorum o kadar

Hüzünle dolarým kuþlar öterken
Sen ki son sözümsün ömür biterken
Gelir ümidiyle güneþ batarken
Köþelerde bekliyorum o kadar

Seven þu yüreðim çiçekli çini
Yalnýz sen dolusun görsen içini
Unutup gittiðin bir tel saçýný
Þifa diye kokluyorum o kadar

Yýllar yýlý uzak kaldýðým halde
Aþkýndan sararýp solduðum halde
Çýkmayacaðýný bildiðim halde
Kapýnýzý týklýyorum o kadar

Dünya benim olur duysan sesimi
Eðerki ölürsem tutma yasýmý
Vermek üzereyim son nefesimi
Hýçkýrýyor gýklýyorum o kadar

ÞENER derki hatýrýmdasýn yine
Döndü þu yüreðim yangýn yerine
Hayal kurup dalýp dalýp derine
Günü güne ekliyorum o kadar

Ahmet ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın: