Gözlerinde asýlýydý Ýstanbul, þehrine almadýðýn mülteciyim Bakýþýnda öyle gizemler var ki, bir türlü lütfuna eremediðim Söyle can, kimim ben senin gözünde, þair miyim, âþýk mýyým, neciyim Þiirlerde takýlýydý Ýstanbul, gönlüne bir türlü giremediðim
Nuruyla celbeder beni bu þehir, onsuz karanlýktýr bütün sokaklar Ey Ýstanbul dönmeseydin sýrtýný, sana yüreðimi hibe ederdim Kapandý kapýlar, söndü ýþýklar, aþka birden bire kondu yasaklar Ýhanet oduyla yakmazdým inan, alýrdým baþýmý çeker giderdim
Gamzelerde çakýlýydý Ýstanbul, hep hüzün doluydu son gülüþlerim Her þimþek iþaret olacak sanma, rüzgârý nefesinden sanacaðým Mumunda dönerek yaþadým aþký, þeb-i aruz ile soldu düþlerim Elbet yaþayacak Ýstanbul amma, aþkýn ateþinde ben yanacaðým
20.11.2008/Samsun
Ýbrahim Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.