Seni soruyor dostlar, neden bilemiyorum Sýr gibi gizliyorum, kahretti bu düþünce Ne yapsam yüreðimden seni silemiyorum Mehtabý izliyorum sen aklýma düþünce.
Gittiðin gün arttýrdým dostluðu sigarayla Arada dertleþirim gözündeki karayla Ýçimde býraktýðýn onmak bilmez yarayla Ýnliyor, sýzlýyorum sen aklýma düþünce.
Dualar ediyorum çýkýp bana gel diye O güzel gözlerinle bir kez olsun gül diye Geleceðin yollarla aramda engel diye Daðlarý düzlüyorum sen aklýma düþünce.
Saçlarýný okþardým olsam þimdi yanýnda Dermanýn benim senin en kederli anýnda Gözlerimi dikerek penceremin önünde Yolunu gözlüyorum sen aklýma düþünce.
Herkes sarmaþ dolaþken sevdiðiyle, eþiyle Bense boðuþuyorum gözlerimin yaþýyla Sönmek nedir bilmeyen bu yürek ateþiyle Hasreti közlüyorum sen aklýma düþünce.
Adýný türkü edip doluyorken dilime Bir gün merak ederek bakmýyorsun hâlime Gelme ; istemiyorum düþüme, hayalime Ölümü özlüyorum sen aklýma düþünce. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.