Balıkçı balıkta mutludur.
O bir balýkçýdýr
Gündüzü gecesi yoktur
Sýcakla akraba, soðukla dosttur
Atar oltasýný omuzuna
Tutar denizin yolunu
Yem takar iðnesine
Bekler heyecanla, umutla, þevkle
Gözünü oltasýnýn ucundan ayýrmaz
Balýk vurduðunda arslan kesilir
Balýk yoksa yaralý ceylandýr
Bazen o balýðý besler
Bazen balýk onu besler
Balýk yerine martý, kuðu tuttuðuda olur
Bazende kurþun ile iðne çýkarýr denizden
Ama hep umutludur balýkçý
Kuytu köþelerde gariptir
Dalýp dalýp gider maziye
Sevdiði vefasýzý düþünür
Yüregi burkulur baþý döner
Çöker taþýn dibine balýkçý
Bazen balýk vurur fark etmez
Oltayý çektiðinde iðnede balýk vardýr
Çoðu kez balýksýz döner balýktan
Bazende çok balýk tutar
Getirdiði balýklarý daðýtýr konu komþuya
Müpteladýr sanatýna balýkçý
Gitmediðinde karný aðrýr
Deniz çaðýrýr onu gel gel diye
O denizi sever deniz onu
Denizin dostluðu güven verir ona
Dertleþir denizle martýyla balýkla
Balýkçý balýkta huzurludur mutludur.
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 20.11.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.