kadın kokusu
akýl devre dýþý ve yitik gözler
kanýn çekilir aniden hýzlanýr kalp atýþlarýn...,
üflesen isabetsiz ýslýk, deðmez rüzgarýn,
gül pembesi bir hayaldir dokunuþlarýn....
aralýksýz kýsa devre yapar takýntýlarýn,
avuçlarýný terleten güz yangýnlarýn...
o kokuyu çeker içine bütün paydalarýn,
tuz tadýndadýr akar, son gözyaþlarýn..
bir þeyler geveler kor dudaklarýn,
yeþerir aniden bütün fidanlarýn ...
aklýnda muzurca tüm çýplaklýðým,
þiirsel bir renk olur,tene teðettir sonrasýzlýðýn...
bellek kaybý yaþarsýn çoðalýr tekrarlarýn,
o kokuyu ara durur vücut sýcaklýðýn...
iyileþir aniden kabuk baðlar yaralarýn,
maviye çalar sanki eþgüdümlü paylaþýmlarýn...
düþ sirenli gözlerinde saklý karamsarlýðýn,
yalayýp durursun sýk ýslanýr dudaklarýn..
ter boncuk olur akar,allaþýr yanaklarýn..
ne ilk ne de son olur,mahçup yaklaþýmlarýn..
ve nihayetinde..
bedeninde baþlayacak bir baðbozumu
istisnadýr artýk sende ölüm korkusu..
taþ kesilirken ruhun nabzýn hýzlanýr..
son kýyamet çiçeðidir kadýn kokusu.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.