Geldim yalan dünyaya nedense aðlayarak,
Þöyle bir gün gülmedim; hep katýla katýla,
Geldi geçti elli yýl;karalar baðlayarak,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla
Kayadan su çýkardým;bir kerecik dökmedim,
Ve önüne bir gonca,Nadide gül ekmedim,
Yönüm ileri dönük hiç geriye bakmadým,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla.
Kader ne hikmet ise benim ile gitmedi,
Baðlandý bütün yollar; derdim çilem bitmedi,
Evlad yal anlamaz kimse yardým etmedi,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla,
Hiç gülmedi bu yüzüm bir gün þafak sökmedi,
Benimle birlik olup kimse yaþýn dökmedi,
Bir çoðu asi oldu;rabbe boyun bükmedi,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla.
Evlat varlýktýr dedim;yetiþtirdim beþ tane,
Bekledim durdum;on on beþ yirmi sene,
Hiçbir þey deðiþmedi;umutlar boþa yine,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýþla katýla.
Babamýn benden farký;hep umutla yaþadý,
Gönül adamýydý o; gönülsüzü boþadý,
Bizi ilerde görmek arzuladý;düþledi,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla.
Benimde hayallerim arzularým var idi,
Okusun çocuklar hep ilerlesinler hadi,
Güzel makam edinip olsunlar savcý kadý,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla
Çobanýn oðlu memur,memurun oðlu çoban.
Bu þuna benziyor ki; pulluk yerine saban,
Bendeki intizar mý kabul olunmaz çabam,
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla.
Yalan dünya boþ imiþ boþ yere çabaladým,
Sonunda kem küm edip durmadan bocaladým,
Benim sulbümden adam çýkmayacak anladým.
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla.
Oðuzsoylum gamlanma;ne söylesen hepsi boþ,
Yýllar yýlý boþ yere sabah öðlen akþam koþ,
En sonunda elin boþ:gördüðün anlamsýz düþ.
Þöyle bir gün gülmedim;hep katýla katýla
08/11/2008
Recep ÇAÐLAR(Oðuzsoylum)