Sanmayasýnki hayat, insanlarýmýz gönülden yaralý.
Bedrin aslanlarý gibiydiler, yiðitçe, mertçe savaþýrlar durmadan.
Sanmayasýn beyhude zamanýn körfecikleri, aldanmayasýn sakýnha.
Yiðidolar gibidirler Yüce Rabbimin kullarý, yýkýlmayý bilmezler.
Ne varki yýkýlmalarýný istediðin, ne varki bitkin bitsin istediðin,
Aldanmayasýn bunlara asla, kaybeden kullar deðil sen olursun her zaman.
Nice yýllýklara, nice yýllara mücadele ederler yýlmadan.
Kahretme yaradan güzel kullarý, kahretmeyesin asla yaþamlarýný.
Sen sonsuzsun, ebediyetin sonsuzluðusun ey zaman ve hayat.
Sonsuz deðildir insanlarýmýz, býrak yaþadýðý hayatý yaþasýnlar.
Yorgunluk bilmezsin, sevgi nedir hiç yaþayamazsýn.
Karýnca gibi çalýþýrlar, sonsuz baðlý yaradýlan ey kullar.
Sende geçebilirsin sonsuz yardan, senin olsun diyarlar.
Býrakasýn gönülleri, acýmasýzca çökmeyesin yaðmur gibi üzerlerine.
Sen yoluna devam edesin, kullarda kendi hayatýnda...
Yalnýz kalýversinler kullar, býrakta yaþamýna güzellikler nasip eylesinler ey hayat.
_-_-_-_ ** MehMet TaÞ ** _-_-_-_