Ben geldim Karadeniz, huzur yok yine bende Kasýrga olmuþ ruhum esip durur bedende Senin neyin var peki, nedir bu hýrçýnlýðýn Nihavent þarký söyler dalgalarda sazende
Neden mi geldim sana, hiç sorma “Geldim iþte” Kimseden þikâyet yok bu seferki geliþte Karþýlýksýz bir aþkýn rüzgârýna kapýldým Yandým kül duman oldum tüm suç benim bu iþte
Acýyý çeken benim bendedir kabahatler Bu gönül ne sabýrlý, taþ olsa çoktan çatlar Suç suçlu aramadým dostça ayrýldým ondan Belli ki bana kýzdýn dalgan yüzümde patlar
Al beni kadim dostum baðrýnda dinleneyim Engin derinliðinde meçhule yönleneyim Altýmda mavi çarþaf, üstümde mavi yorgan Yýldýzlarýn altýnda yeniden canlanayým
19.11.2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.