Bir zamanlar Çýlgýn Türkler vardý,
her yaþtan; vatan için çalýþan,
Cepheden cepheye atýlan;
korkmadan ölümüne savaþan...
esarete yiðitçe karþý duran
Sevr’i yýrtýp atan, özgürlüðe koþan;
Onlar bu topraklarda yaþadý...
Cennet gibi bir ülkeyi bize miras býraktý...
Þimdi, yýlgýn torunlarý var
o kahraman kuþaðýn;
dört baþý mamur,
Allahýn günü homur homur
yan gelip yatan;
atalarýnýn arkasýnda nal toplayan...
Ya... ayarýmýz bozuldu
ya da liderimizi bulamadýk.
Ýçimizde boðuldu her isyan;
kimseyi ayaða kaldýramadýk,
üstelik yerimizde saydýk,
mirasyediye döndük, tutunaadýk...
Ölü topraðý mý serpildi üstümüze
yoksa kýzýp da küstük mü tarihimize;
ne zaman geleceðiz yeniden kendimize,
vay halimize!..adam gibi hala çýldýramadýk;
sonunda düþtük birbirimize...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.