YAYLA GÜZELİ

Seher vakti açan güle benziyor,
Besmeleyle kalkar yayla, güzeli.
Dalmýþ tan yerine gözün süzüyor,
Sümbül gibi kokar yayla, güzeli.

Yalan nedir bilmez gerçektir sözü,
Daðlara hükmeder edasý, nazý.
Ya Avþar güzeli, ya tümken kýzý,
Keklik gibi seker yayla, güzeli.

Berraklýðý almýþ akan pýnardan,
Boyunu selvi den heybet çýnardan.
Asil kan fýþkýrýr her bir damardan,
Dokunaný yakar yayla, güzeli.

Üzerine giymiþ çiçekli güllü,
Yüzüne dökülmüþ zülüfler telli,
Sevdaya tutulmuþ halinden belli,
Melül, melül bakar yayla, güzeli.

Baþýndan eksilmez fýrtýna duman,
Neþeye, kedere hazýr her zaman!
Dostuna çok sadýk, düþmana yaman,
Þimþek gibi çakar yayla, güzeli.

Daðlar mý verildi senin emrine,
Mevlâm ömür katsýn taze ömrüne,
Kapalý dediðim deli gönlüme,
Yol bulmuþ da akar yayla, güzeli.

Çiçekten taç yapmýþ koymuþ baþýna,
Ahmet rastlamadý senin eþine,
Acemi avcýyým benim karþýma,
Ceylan gibi çýkar yayla, güzeli.












Sosyal Medyada Paylaşın: