Marmara Ölüyor muş!

Hiç küfretmedim denize,
Çýkmadýðý halde balýk
Hiç hayýflanmadým dostum
Kabahat deðildi ki denizde
Ya da yüzen balýkta,
Kabahat sende dostum
Sende, bende ,onlarda
Kabahat kýsaca insanlarda
Yaþamý, doðayý bilmezse insan ,
Þayet Çerini çöpünü atarsan
Tirolunu, dinamiti denize
Çekersen dip sürütmesi
Ýnce misine ile örülmüþ yüzlerce mil aðlarla
Kýyýdan bastýn mý bilmem kaç kilometre
Tor edipte tararsan bilmem kaç dekar alaný
Adý ne idi onun,hatýrladým
Iðrýptý meretin,ýðrýptý adý
Tarumar eder,Deniz dibi bahçesini,baðýný
Yerinden edilen hayvan
Gelmez bir daha gelemez ayný yere
Ne balýk yaþar denizinde dostum ne de haysiyetli balýkçý
Denizi bilmeyenler
Anlamayanlar denizden
Hatta denizi bile görmemiþler
Þimdi oldular Balýkçý
Yediði nevalesini bitirdi mi iþini
Atýverir denize naylon poþeti ile
Nevaleden kalanlarý
Düþünmez ki balýk domates yemese de
Baþka canlýlar yer
Ama naylonu kimse sevmez
Yiyen gördünüz mü karada bile
Ne geçerse eline
Sanýr ki deniz, derya, umman
Dipsiz bir kuyu
Nasýlsa alýr götürür
Aha iþte Marmara
Yakýnda Karadeniz ve Ege ve de Akdeniz
Ýþte senin denizinde böyle kurur dostum
Ýþte böyle ölür
Sözün lafýn kýsasý
Denize küfür etmektense
Ýnsanlýða ederim
Ýnsan müsvettesi insanlara sözüm
O tip insanlara derim
Her balýða çýkýþýmda
Tutsam da,tutmasam da
Önce benden nasibini alýrlar
Dua eder gibi, onlara hep küfrederim.
Kartal/Eylül 2008

Sosyal Medyada Paylaşın: