Ey sevdalým, ceylan gözlüm gidiyorum uzaklara Çaresizlik ve beklemek artýk ölüm geldi bana Gider miyim senden bana nokta kadar umut olsa Þunu bil ki yýllar geçse bu kalp sevdalýdýr sana
Bende artýk bekleyecek ne güç kaldý ne de kuvvet Ne kalbime nazým geçer ne canandan gelir davet Umutsuzluk dergâhýnda gönül derki biraz sabret Akýlda der sabretmekte kalmadý ki hiçbir mana
Kader iþte, sevdalandý galaksinin yýldýzýna Umutlarýný baðladý bir güzel kalp hýrsýzýna Yetiþemez oldu beden þu gönlümün aþk hýzýna Bir kez talihi gülmedi yorgun kalbin aþktan yana
Elveda tüm umutlarým hoþça kalýn gözüm nurum Belli ki artýk aþýlmaz aramýzdaki uçurum Aþkýn her an yüreðimde sevdansa benim gururum Þunu bil ki sensiz hayat asla can vermiyor cana
Coþari’yim umutlandým ben aþktaki kerametten Tükendikçe elim çektim sevilmekten ve sevmekten Lakin, asla kaçýnamam yaþanmýþlara hürmetten Gönül sana sevmek yasak, sevda karýþsa da kana
19.11.2008/Samsun
Ýbrahim Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.