O gündü beni hayata küstüren Kim bilir ilk darbeydi belkide Nasýl olduðunu anlyamamýþtým Ama bildiðim, Sevdiðim kiþinin ellerimden kayýp gittiðiydi. Hani bir ormanda kendini Koca bi çýnara dayarsýn ya. Benimkide öleydi. Sýrtýmý çok güvenilir bir yere dayamýþtým Daha küçüktüm ama... Kendimi hayata karþý hep savaþýr görürdüm O gündü ilk feryadým... Ýlk umutsuzluðum, ilk sessiz çýðlýðým, Sensiz hayata ilk bakýþýmdý. Baba.. Arkandan götürmeyin die baðýrýþýmý hatýrlýyorum Yüreðim infilaktý... Sensizliðimin yedinci senesi bugün. Ve ben hep görmek isteyipte göremediðin Yirmili yaþlardayým baba...
Sosyal Medyada Paylaşın:
merla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.