-Başlıksız-

Yaklaþýnca ecel, insan garipliðini hisseder.
Çýktý mý son nefes, yan tarafa düþer eller.
Göz bebeðin þiþer, gözler açýk gider.

Bir þey iþitmezsin, iþitme duygularýndan
Çekerler ruhunu, parmak uçlarýndan.
Dikilmiþ gözler, ruhun çýkýþýný seyreyler.

Ruh azar azar çekilir, dermanýn kalmaz.
Ruh çýkýncaya kadar iþitmen kaybolmaz
Bakýþlar iki tarafa kayar, gözler açýk gider.

Bu eskiyen elbiseyi güzel ruhumuz atar.
Ýmanýnla, amelinle kendini ateþten kurtar.
Son bað koptuðu zaman, gözler açýk gider.

Bilmiþ ol,her nefis ölümü tadacak.
Kuran da, tekrarlandý tekrarlanacak.
Beden terler, ruh çýkar, gözler açýk gider.

Bunlar hep gerçek, sen beyhude san.
Ruhun çekilip, son baðýn kopacaðý zaman.
Dilin tutulur, çenen düþer,gözler açýk gider.

Brüksel / 2001


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: