Yorgunluðumla seviþirken gecenin en kör saatlerinde
Ne bir ay ýþýðý ne de bir sokak lambasý düþer hýrçýn yüzüme
Beni aydýnlatmaktan korkarcasýna sönen lambalar
Ve benimle konuþmaktan utanýrcasýna kaçan insanlar
Elimde sigaramý bile yakmak istemeyen bi çakmak
Cebimde bi kaðýt para yarýsý yýrtýk, yani yarým yamalak
Önümden geçiyor yine bana küfredercesine bakan üç beþ alçak
Tabelalar bile bana sýrt çeviriyor,burasý neresi,burasý hangi sokak?
Karanlýgý yýrtan bir ýþýk var sanki yolun sonunda
Sessizlik perdesini yýrtan bir ses belirdi kulaðýmda
Yürü diyordu sanki o ses bana
Yürü sevdiðin seni bekliyor yolun sonunda
Biliyorum ben oraya varamam, varsamda ýþýk sönecek
Titreyen dizlerim beni sevdiðime götürmeyecek
Donmaya yüz tutmuþ ellerimden hayatýn tüm anlamý uçup gidecek
Sancýlý kalbim sevdiðine varamasada, yorgun bedenim yolunda can verecek...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.