MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Şehir ve Çocuk
Alen

Şehir ve Çocuk





Evet

Acýnýn esiri olmuþ bir kentte sabahladý rüzgâr
Saçlarýnýn arasýnda dalgalanan hýrçýn bir deniz vardý
Günü kurtarýyordu güneþ geceden
Tanyeri aðarmadan göçüyordu tüm iyi düþler...

Küçük bir çocuk sokakta kedilerle oynaþýyor
Düþüyor
Yüreðini kanýyor kaldýrýmlara
Gözlerindeki parýltý ýþýldýyor...

Yalvaran bir bakýþ içli bir dile geliþ...
Susuyor çocuk
Susuyor sokaklara...

Üzerini basýp geçiyor büyük ayakkabýlar
Canýndan can alýyor sol yanýna girmiþ sancýlar
Çekiliyor kirpiklerindeki deniz
Ve
Secdeye duruyor içindeki inanç son vakte...

Gözleri kýrýlýyor beyaza
Açýlýyor bütün perdeler sonuna kadar
Haykýrýyor çocuk
Haykýrýyor hayata...

Kelime dönümlerinde kalýyor dili
Dudaklarýnda dikenli tel tebessümü
Yeþermemiþ düþünceler
Elinde patlýyor
Zamanýný gelmemiþ, bir balon misali...

Ýçindeki sev(g)i öldürüyor mezarlarý
Tüm diriliþleri sergiliyor cadde baþlarýna
Koþuyor çocuk
Koþuyor uçuruma...

Ýntiharlara inat bakýyor göz ucuyla
Aklýna geliyor cebindeki buruþmuþ insan silüetleri
Vakit geç
Þehirdeki son umut kýrýntýlarýný da kaldýrýyor çöpçüler
Baþka bir bahara kalýyor sevmeler seviþmeler...

Çocuk aðlýyor
Çocuk kanýyor
Çocuk ölüyor sayfalara...


"Þehir susuyor, sokaklar susuyor, yaðmur damlalarý yüreðimde daðlanýyor, daðýlýyor..."


Gökay Birkan SUCAKLI

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.