Ve iþte gidiyorsun, Bir sonbahar mevsiminde Aylardan Kasým Dökülmüþ yapraklar, Aðaçlar anadan doðma... Kuþlar da, çiçekler de terk etmiþ Seninle gezdiðimiz kýrlarý. Kimsecikler yok yani, Bir ben dolaþýyorum Bir ben Yap’yalnýz... Kim bilir kaç mevsim daha geçecek Böylesine sensiz. Ve kim bilir bu yürek daha ne ateþler görecek yokluðunda...
Ve sonra seni yazmak düþecek bana Hasretini solacak yüreðim Gözlerin gelecek aklýma Ve sen süzüleceksin yanaklarýmdan Seni aðlayacaðým utanmadan O an ellerini arayacak ellerim Ama ellerin kim bilir hangi ellerde, Kim bilir hangi kollardasýn Belki de bu saatte uykulardasýn, Ve ben yine sana hasret Yine sana mahkum, Çaresizce sensizliði yaþayacaðým, Olmayan seni sensizliðe anlatacaðým... Sosyal Medyada Paylaşın:
idriscaglar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.